-
1 dojść do skutku
состоя́ться, осуществи́ться -
2 dojść
глаг.• добираться• добраться• достигать• достичь• доходить• получить• притираться• проникать* * *doj|ść\dojśćdę, \dojśćdzie, dojdź, doszedł, doszła сов. 1. дойти;\dojść do lasu дойти до леса;
doszedł jęk дошёл (донёсся) стон;doszły wieści дошли слухи; \dojść do czegoś własnym rozumem дойти до чего-л. своим умом; 2. добиться;\dojść do majątku нажить состояние;
do niczego w życiu nie doszedł он ничего в жизни не добился;● \dojść do przekonania (przeświadczenia) прийти к убеждению; \dojść do zdrowia выздороветь; \dojść do skutku состояться, осуществиться; \dojść do porozumienia договориться; \dojść do wniosku прийти к выводу; \dojść do siebie прийти в себя
* * *dojdę, dojdzie, dojdź, doszedł, doszła сов.1) дойти́dojść do lasu — дойти́ до ле́са
doszedł jęk — дошёл ( донёсся) стон
doszły wieści — дошли́ слу́хи
dojść do czegoś własnym rozumem — дойти́ до чего́-л. свои́м умо́м
2) доби́тьсяdojść do majątku — нажи́ть состоя́ние
do niczego w życiu nie doszedł — он ничего́ в жи́зни не доби́лся
•- dojść do przeświadczenia
- dojść do zdrowia
- dojść do skutku
- dojść do porozumienia
- dojść do wniosku
- dojść do siebie -
3 platzen
platzen lassen Sache zerwać pf (A);vor Neugier platzen umierać z ciekawości;vor Wut platzen pękać ze złości -
4 skutek
сущ.• воздействие• впечатление• вывод• действие• заключение• исход• последствие• результат• следствие• эффект* * *skut|ek♂, Р. \skutekku 1. следствие ň, последствие ň, результат;fatalne (zgubne) \skutekki пагубные последствия; bez \skutekku безрезультатно, безуспешно; dojść (przyjść) do \skutekku состояться; odnieść (sprawić, wywrzeć) \skutek подействовать, дать результат; brzemienny w \skutekki чреватый последствиями;
2. в знач, нареч. \skutekkiem вследствие, в результате;● na \skutek в результате, вследствие+1. wynik, następstwo, konsekwencja, rezultat 2. na skutek, wskutek
* * *м, P skutku1) сле́дствие n, после́дствие n, результа́тbez skutku — безрезульта́тно, безуспе́шно
odnieść (sprawić, wywrzeć) skutek — поде́йствовать, дать результа́т
brzemienny w skutki — чрева́тый после́дствиями
2) в знач. нареч. skutkiem всле́дствие, в результа́те•Syn: -
5 unterbleiben
unter'bleiben v/i ( irr; -; sn) ( nicht verwirklicht werden) nie dochodzić < dojść> do skutku; ( nicht stattfinden) nie odby(wa)ć się;das hat künftig zu unterbleiben coś takiego w przyszłości nie może mieć miejsca -
6 zustande
См. также в других словарях:
dochodzić – dojść do skutku — {{/stl 13}}{{stl 7}} coś zostaje zrealizowane, spełnia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyjazd do Paryża nie doszedł do skutku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
skutek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. skutektku {{/stl 8}}{{stl 7}} następstwo, konsekwencja jakiegoś działania; wynik, rezultat, efekt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozytywne, dobre, zbawienne, przykre, żałosne skutki czegoś. Zdać egzamin z pomyślnym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokonać — dk I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj, dokonaćał, dokonaćany dokonywać ndk VIIIa, dokonaćnuję, dokonaćnujesz, dokonaćnuj, dokonaćywał, dokonaćywany a. I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj 1. «zrobić coś, doprowadzić do… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
nastąpić — dk VIa, nastąpićpię, nastąpićpisz, nastąpićstąp, nastąpićpił następować ndk IV, nastąpićpuję, nastąpićpujesz, nastąpićpuj, nastąpićował 1. «stąpnąć, nadepnąć na kogoś lub na coś» Nastąpić komuś na nogę. Nastąpić na suchą gałązkę. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
niepodobieństwo — n III, Ms. niepodobieństwowie; lm D. niepodobieństwoeństw «rzecz niemożliwa do wykonania, nie mogąca dojść do skutku; niemożliwość» Ucieczka była niepodobieństwem. Dokonać niepodobieństwa … Słownik języka polskiego
przepaść — I ż V, DCMs. przepaśćści; lm M. przepaśćści (przepaśćście), D. przepaśćści «miejsce między stromymi ścianami górskimi, głęboka rozpadlina, urwisko» Szosa biegła nad przepaścią. Samochód spadł w przepaść. ◊ Stać nad przepaścią, na skraju przepaści … Słownik języka polskiego
rozmydlić — dk VIa, rozmydlićlę, rozmydlićlisz, rozmydlićmydl, rozmydlićlił, rozmydlićlony rozmydlać ndk I, rozmydlićam, rozmydlićasz, rozmydlićają, rozmydlićaj, rozmydlićał, rozmydlićany «pozbawić ostrości, wyrazistości» Rozmydlone światło poranka.… … Słownik języka polskiego
wziąć w łeb — Nie udać się; nie dojść do skutku Eng. To come to nothing; to fail to be completed … Słownik Polskiego slangu
dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… … Słownik języka polskiego
